माणसं

काळजात दुःख लपऊन हसतात माणसं , मृगजळाच्या मागे लागुन फसतात माणसं.
दुसऱ्‍याच्या वेदनेवर होतो हर्ष यांना , आपल्याच व्यथेवर का
हळहळतात माणसं . स्वार्थाने आहेत सारी बरबटलेली ,
समाजीकतेच्या वेळी पळतात माणसं . स्वतः च्या भल्यासाठी लावतात
आगी , पण त्यात निष्पाप जळतात माणसं .
आपल्याच हाताने होतो आपला घात , कळत नाही मला अशी का
वागतात माणसं.